زاینده روز،جان پدر کجاستی؟؟؟؟

این روزها فارغ ازمشکلات بی شمار کشور مسئله زاینده رود و خشک سالی که سراسر ایران را فراگرفته است همه را نگران کرده است.
در این تحلیل به اتفاقات پیش آمده که چنین بلایی را بر سر زاینده رود آورده است می پردازیم،در نهایت هم به سراغ اتفاقاتی که در آینده می تواند با شرایط موجود پیش آید می رویم.

چه شد که زاینده رود به این روز افتاد؟؟؟

اول باید به اشتباهات استراتژیک دولت های قبل و فعلی پرداخت که در مرکز ایران استارت کارخانه هایی را زدند که با مصارف آب بالایی شناخته می شوند.
بسیاری از این مدل کارخانه ها در استان یزد که به عنوان یکی از خشک ترین استان های ایران شناخته می شود بهره برداری شده اند.

تعدادی از این کارخانه ها به شرح زیر است:
1)کارخانه شیشه اردکان 2)فولاد یزد 3)فولاد بافق یزد 4)فولاد الماس یزد
5)فولاد حدید یزد 6)ذوب و نورد میلاد یزد 7)صنایع نوردد میلاد یزد
8)ذوب فلزات یزد 9) آهن و فولاد ارفع 10)فولاد آلیاژی ایران

بخش کوچکی از کارخانه های تولید فولاد در استان یزد را برای شما مطرح کردیم و نزدیک به 20 مورد در استان یزد فعال هستند که بی شک هر کدام از این خطوط تولید به آب فراوان نیاز دارند ولی بدون در نظر گرفتن اکوسیستم یزد و شرایط کمبود آب در این استان کارخانه هایی از این دست افتتاح شده است.
مورد دیگر که اعجاب انگیز است این است که استان یزد را الانبه عنوان استان گلخانه ای ایران می شناسن!!!!!!!
این جمله بسیار شگفت انگیز است یکی از استان های پرتنش آبی الان 2000 هکتار زیر کشت دارد.
خب با این موارد دیگر زیاد نیاز نیست دنمبال مقصر باشیم تقسیم ناهمگون و بسیار نا مناسب دولت مردان اتفاقی را رقم زده است که بسیار خطرناک است و در آینده می تواند باعث ایجاد اختلافات بین استانی شود و در نهایت کشور را به ورطه تنش آبی شدید و مهاجرت از مرکز ایران به نقاط شمالی کشور را سبب شود.

با این روند چه خواهد شد؟؟؟؟

پیش بینی ادامه این روند سخت نخواهد بود، با این روش به زودی اصفهان دیگر به دلیل نبود آب و فرونشست زمین و همچنین گرد و خاک قابل سکونت نیست.
البته به یک نکته دیگر توجه کنید اگر اصفهان قابل سکونت نباشد استان اطراف آن مثل سمنان و قم هم ممکن است به این مورد دچار شوند و آن زمان است که باید آماده مهاجرت های سنگین به نقاط شمالی کشور بود.
با مهاجرت به نقاط شمالی کشور بار جمعیتی بسیار بالا رفته و به دلیل محدویت های موجود باید دوباره منتظر تنش های آبی در نقاط شمالی کشور بود که دیگر به معنای تیر خلاص بر پیکره ایران خواهد بود.
شاید این پیش بینی دور از ذهن باشد ولی شاید کمتر از 25 سال دیگر باید انتظار چنین مشکلاتی را داشت که بسیار وحشتناک خواهد بود.

حالا راه حل چیست؟؟؟

راه حل بسیار پیچیده است چون ما در این تحلیل فقط دو جنبه خشک شدن زاینده رود را بررسی کرده ایم و موضاعت بسیار دیگر است که باید بررسی کرد ولی شاید عمده مشکل اصلی گفته شده باشد که برای حل آن باید هزینه های بسیاری داد
ولی حداقل می دانیم که آینده بچه های سرزمین ایران به خطر نخواهد افتاد.

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *